93 هزار کیلومتر از رودخانه‌های ایران معادل 2.5 برابر طول خط استوا در سامانه کاداستر ثبت نشده و حاکمیت از وضعیت آنها بی‌اطلاع است؛ این را یک نهاد دولتی امروز 11 اردیبهشت اعلام کرد.
به گزارش سفیر اقتصاد به نقل از فارس، «صاحب زمین گفته بود، قدیم اینجا رودخانه بوده اما چند دهه از خشک شدنش می‌گذرد، ما هم برای ساخت ویلا زمین را خریدیم اما در سیل اخیر آب زندگیمان را برد»؛ این صحبت‌های رضا، یکی از خسارت‌دیدگان سیل مازندران بود که برای تعیین خسارت به استانداری آمده بود.
دو سوم رودخانه‌های ایران در سامانه کاداستر ثبت نشده و حاکمیت هیچ اطلاعی از وضعیت مالکیت آنها ندارد. کارشناس منابع آب رهی عباسی می‌گوید که رودخانه‌خواری به یک فعالیت سودده مرسوم بدل شده است.
2 سال پیش بود که سیلاب امام‌زاده داوود (ع) در پایتخت فاجعه آفرید و مرگ 23 نفر را رقم زد؛ علت شکل‌گیری سیل ساخت و ساز در بستر رودخانه اعلام شد.
طول رودخانه‌های ایران که اطلاعاتی از ان در کاداستر ثبت نشده به 93 هزار کیلومتر است، رقمی 11 برابر طول همه مرزهای آبی و خشکی ایران با کشورهای همسایه.
ضعف زیرساخت اطلاعاتی از مهمترین دلایل شکل‌گیری پدیده‌های خواردار در اقتصاد ایران نظیر رودخانه‌خواری، زمین‌خواری و کوه‌خواری است.
کارشناس محیط زیست عباس حکمی منتقد شناسایی رودخانه‌ها توسط دولت بوده و معتقد است که حاکمیت قصد دارد، با شناسایی رودخانه‌ها برای آنها به نام نهادهای دولتی سند تهیه کند و این مسئله به ضرر محیط زیست و مردم خواهد شد.
در مقابل، کارشناس منابع آب جواد احمدی می گوید که هر بار که اسم شناسایی رودخانه‌ها و تهیه فهرست اطلاعاتی آن نظیر کاداستر آمد، رودخانهخواران غوغا به پا کردند، البته حق دارند، زیرا سودهای بادآورده میلیاردی آنها متوقف می‌شود.
توسعه سامانه‌های شناسایی از جمله سازوکار کاداستر چشم بینای حاکمیت برای سیاست‌گذاری است و بدون وجود بانک‌های اطلاعاتی عملا هر سیاستی باید با آزمون و خطا تست شود.
کارشناسان اعتقاد دارند، مهمترین دلیل عدم شکل‌گیری سامانه‌ها، معارضات دستگاه‌های دولتی است و معاونت حقوقی ریاست جمهوری به عنوان رکن اول حل معارضات باید با نقش‌آفرینی فعال نسبت به رفع تعارضات اقدام کند.